Godine 1938. osveštana je, prema novinskoj vesti iz tog doba, zgrada internata za mušku omladinu u Novome Sadu. Građen prema tadašnjim standardima, očekivanjima i propisima o konviktima (convictus – druženje, drugovanje), objekat je sa istom namenom sačuvan do danas, uz mnogobrojne adaptacije u skladu sa napredovanjem tehnologije rada.
Davnašnje peći na drva i ugalj zamenjene su daljinskim centralnim grejanjem, a kupanje subotom po zadatom rasporedu zamenjeno je stalno dostupnom toplom vodom. Sobe i učio nice za po 35-40 učenika adaptirane su u sobe sa dva, tri ili četiri kreveta, šporeti na drva zamenjeni su električnim i konačno konvektomatima za pripremanje jela na pari, bez ulja i masti.
Godine 1954. ustanova je preimenovana u „Dom za omladinu“ rešenjem Narodnog odbora grada Novog Sada.
Ukidanjem nekoliko ustanova ovog tipa i pripajanjem objekta izgrađenog 1964. (Internata „Đura Jakšić“) u jednu ustanovu, godine 1974. upisan je u registar Okružnog privrednog suda Dom učenika „Brankovo kolo“.
Ime je dobio po pesniku Branku Radičeviću koji je sredinom devetnaestog veka, srpsku poeziju oplodio čistim narodnim jezikom. Rođen je 28. 03. 1824. godine. Na datum njegovog rođenja Dom učenika srednjih škola „Brankovo kolo“ obeležava Dan doma.
